تقدیم به مادر دنیا

       مرغ دلم که با غم عشق آشنا شده

   با روضه های فاطمیه همنوا شده

   با بال اشک سوی تو پرواز می کند          

   چشمان من که بهر تو دار العزا شده

   مر ثیه ها ی خاکی معجر کجا و من           

   دق مرگ می شوم بنویسم چه ها شده

   آرام و با کنایه فقط چند لحظه ای          

   می گویم از زبان علی آن چه را شده

   دلواپسم برای تو زهرا کمی بخند           

   اشک تو نقل محفل همسایه ها شده

   دریای عشق من،چقدر آب رفته ای؟          

   از التهاب آه تو طوفان به پا شده

   پنهان مکن برای علی خوب روشن است       

 چشمان آفتاب ، پر از سایه ها شده

   فهمیده ام چه آمده در کوچه بر سرت          

   از روی چادری که پر از رد پا شده